qabıq

qabıq
is.
1. Bir şeyin üstünü örtən sərt örtü. Ağacın qabığı. Yumurtanın qabığı. Qoz qabığı. – Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş.. Qabıq bağlamaq – üstündə qabıq əmələ gəlmək, qabıqlanmaq.
2. zool. Bəzi onurğasız heyvanlarda: buynuz təbəqəsindən ibarət olan üst örtü, qın. Xərçəng qabığı.
3. Dəri, insan və heyvan dərisi. Qabığı soyulmaq. Qabıq vermək – qabığı, dərisi soyulmaq. Günün altında çox yanmışam, bədənim qabıq verir.
◊ Qabıq qoymaq – çox zəhmət çəkmək, çalışmaq, çalışıb əldən düşmək. <Mirzə Mustafa bəyə:> Siz qabıq qoymamışsınız. O qabığı bu fağır camaat qoyub. Ə. H.. Qabıqdan çıxmaq – 1) çox çalışmaq, çox əlləşmək, bütün gücünü sərf etmək. Qüdrətin tresti çox geridə qalıb, azı yarım il gərək qabıqdan çıxsın ki, bəlkə bizə çatdıra. M. Hüs.. O, qabıqdan çıxıbdır hər biriyçün min kərə. B. Vahabzadə; 2) var-yoxdan çıxmaq, soyulmaq. Qabığına yerləşməmək (sığmamaq) – 1) həddindən artıq sevinmək; 2) son dərəcə təşəxxüslənmək, qürrələnmək, lovğalanmaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • qabıqlanmaq — f. 1. Qabıq bağlamaq, qabıq tutmaq. Fındıq hələ qabıqlanmayıb. 2. Qat qat soyulmaq, qat qat qopmaq. 3. məc. Köz bağlamaq, köz tutmaq, üstü örtülmək (yara haqqında) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qalxancıq — is. zool. Qın, sərt örtü (qabıq). Yumşaqbədənlilərin bəziləri yastı formada olub, arxalarında qabıq əvəzinə qalxancıq vardır. «Zoologiya» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qaηax — (Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) qozun, fındığın yaşıl qabığı, narın qabığı, qarğıdalının büründüyü qabıq. – Cö:üz hələ qaηaxdan çıxmıyıf (Borçalı); – Nar qaηağınnan, cö:üz qaηağınnan ip boyuyurux (Şəmkir); – Qarğıdalının qaηağını mal ye:ir,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qavırdax — (Şəmkir) qabıq (qozda, fındıqda). – Qozun iki qavırdağı olur – biri göy, biri də öz qavırdağı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qavız — (Cəbrayıl, Zəngilan) qabıq (dənli bitkilərdə). – Bı düyü:n içi təmiz qavızdı (Zəngilan) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qoğ — I (Balakən, Zaqatala) saman ovuntusu II (Çənbərək, Qazax) sacın dibində əmələ gələn nazik qabıq, kəpək III (Salyan) var dövlət. – O:n da bi yaz <az> qoğu var, odı dingilliyir, adam saymır …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pust — f. 1) dəri; 2) qabıq, cild …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • zar — f. ağlayan, inləyən; 2) dərmansız, çarəsiz, çıxılmaz (vəziyyət) ə. incə pərdə, incə örtü; qabıq; 2) cin, şeytan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • addison — <xüs. is. dən> Böyrəküstü vəzilərin qabıq qatı funksiyasının xronik çatışmazlığı xəstəliyi. Addison xəstəliyinin əlamətləri …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”